Bemoediging 7 mei Bemoediging 7 mei
Gisteravond was er weer een belangrijke persconferentie. Zoals verwacht maakte het kabinet versoepeling van een aantal coronamaatregelen bekend. Dat gecombineerd met een “stappenplan”, hoe we uit de crisis moeten komen.

Voor veel mensen ben ik blij dat ze weer ruimte krijgen. Ik denk aan een kapster die ik persoonlijk ken. Zij mag maandag weer open. Ik denk aan iemand anders, die werkt in de horeca. Vanaf 1 juni mag zijn terras weer open. Ik hoop dat het voor hen niet te laat komt. Ik kan me voorstellen dat de versoepeling in elk geval hoop geeft.

Tegelijk zullen anderen teleurgesteld zijn. Waarschijnlijk geldt dat voor de mensen in de verpleeghuizen, en hun naasten. In een aantal verpleeghuizen worden proeven gedaan dat mensen weer op bezoek kunnen komen. De meeste verpleeghuizen blijven echter nog gewoon ‘op slot’. Ik zeg niet dat ik het daar niet mee eens ben. Ik ben er verlegen mee. Maar ik kan me voorstellen dat het voor de bewoners en hun naasten ontzettend zwaar moet zijn. Hoe lang zal het nog duren, voor geliefden elkaar weer echt kunnen zien?

Ook voor ons als kerk blijven het onzekere tijden. Hoe lang zal het nog duren voor we weer echt samen een kerkdienst zullen hebben? Vanaf 1 juli zijn samenkomsten tot 100 mensen weer toegestaan. Het moderamen van onze landelijke kerk adviseert tot die tijd sowieso alleen online kerkdiensten te verzorgen. Kunnen we dan na 1 juli weer de deuren openen? Kunnen we eigenlijk wel kerkdiensten houden waarin we 1,5 meter afstand van elkaar houden? Als dat al kan: kunnen we dan eigenlijk nog wel zingen? Vragen waar we ons de komende tijd mee bezig zullen moeten houden. Wat mij betreft: ik verlang ernaar dat we als gemeente echt weer samen mogen komen. Maar het moet wel verantwoord zijn…

Voorlopig geldt voor de meeste mensen: we moeten gewoon volhouden. Het doet een beetje denken aan de situatie van het volk Israël in de woestijn. Ook voor hen was het zwaar. Ook voor hen was veel onduidelijk. Maar er was één ankerpunt: de wolkkolom. Die stond voor de aanwezigheid van God. Via de wolkkolom ging God zelf voor zijn volk uit. Mogen we daar ook nu niet op vertrouwen? Mogen we daar ook nu niet om vragen? ‘God, U bent ons houvast. Wijs ons alstublieft de weg!’

K. H.
 
terug