Bemoediging 10-12 augustus Bemoediging 10-12 augustus

Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad, al ging ik wonen voorbij de verste zee, ook daar zou Uw hand mij leiden, zou Uw rechterhand mij vasthouden.
Uit: Psalm 139


Bovenstaande tekst uit Psalm 139 (een Psalm die het waard is in z’n geheel te lezen) geeft bemoediging en troost voor wie zich alleen, voor wie zich moe en ongezien voelen. Een ieder die behoefte heeft aan medeleven en steun.
Er staat in die Psalm dat de Heer altijd, altijd bij ons is en ons vasthoudtt.
Merken we het niet? Ervaren we er niets van?
Elk vriendelijk woord aan ons gegeven, elke blijk van belangstelling is de uitgestoken hand van de Heer. In elke Bijbeltekst die ons hart raakt, elk lied wat ons ontroerd mogen wij de liefdevolle stem van de Heer herkennen.

Vandaag is mijn eerste werkdag na een paar weken vakantie. En ik merk dat er nauwelijks nog rek zit in wat sommige mensen aan kunnen. Het is al zo lang zo ‘anders’.
Geen omhelzing. Zelfs geen handen schudden. Geen gezellige verjaardagen met familie en vrienden. Afstand, jezelf inhouden, geen uitbundigheid. Nog steeds geen kerkdiensten zoals we gewend waren, samen zingen en bidden. Geen weeksluiting in de zorgcentra.

Maar de Heer is er bij. Bij ons.
Zijn hand leidt ons.
Zijn (rechter)hand houdt ons vast.
Moge dat ons steun geven, troost. Moge dat ons bemoedigen.
Van moment tot moment. Dag aan dag. Bij dag en bij nacht.

(G.M.)

 
terug