Bemoediging 28 mei Bemoediging 28 mei

De glimlach van God


“Die eenzaamheid bevalt me niet”, antwoordde de dame op leeftijd toen ik haar vroeg hoe het met haar was. Ze bedoelde natuurlijk háár eenzaamheid.
Ik loop regelmatig met onze hond langs haar fraaie tuin en mijn trouwe viervoeter wordt dan meestal getrakteerd op een lekkernij van haar kant. Ik kan mijn hond niet zien glimlachen, maar hij kwijlt al op vijftig meter afstand van genot.
Aan haar gezicht kun je aflezen dat ze veel heeft meegemaakt. De diepe groeven verraden het verdriet en de pijn die ook haar niet bespaard zijn gebleven. Al geruime tijd is ze alleen. Die mooie tuin - ooit samen met haar man vorm en kleur gegeven en die ze steevast aanduidt als ‘ een stukje paradijs op  aarde - roept herinneringen op die haar doen glimlachen, maar die haar ook van binnen doet huilen. Ze mist heel veel dingen en is blij met elke vorm van aandacht. Ze is beslist niet zielig. Ze heeft een duidelijke mening die ze maar al te graag ventileert. Ze kan zelfs overkomen als een ‘iron lady’, maar dat is slechts schijn.
De beroemde schrijver William Shakespeare heeft ooit geschreven: “God heeft je één gezicht gegeven en jij geeft jezelf een tweede”. Was het niet de Eeuwige die ‘zag dat het goed was’ ! En omdat we naar zijn evenbeeld geschapen zijn, kijken we toch als vanzelfsprekend met liefdevolle ogen naar onze medemens en ontvangen we op dezelfde manier de betrokkenheid van diezelfde medemens met een glimlach. Dan kunnen we een stukje van de Hof van Eden ervaren in de Hof van Heden.

Klaas Boeijinga

H.B.
 
terug