Bemoediging 8-10 juni Bemoediging 8-10 juni
8 tot 10 juni

Hoe langer de coronacrisis duurt, hoe meer dominees beginnen te schrijven over de ‘duiding’ ervan. Hoe moet je deze crisis verklaren? Zou God er iets mee willen zeggen?

Geregeld komt in discussies hierover de vraag terug of dit een ’teken van de eindtijd’ is. Is de coronacrisis een aanwijzing dat Jezus snel terugkomt?

Je komt daar nooit helemaal uit. Aan de ene kant: rampen zijn van alle tijden. Waarom zou deze epidemie opeens wel het teken zijn dat de wederkomst aanstaande is, en waren eerdere epidemieën dat niet? Aan de andere kant: maar er komt natuurlijk wel een moment dat het echt zover is. Als je van alle dingen die gebeuren altijd maar weer zegt dat het geen ‘teken van de eindtijd’ is, houd je geen tekenen van de eindtijd meer over…

Ik had het er pas nog met iemand over. En dat gesprek verhelderde het voor mezelf ook weer. Mooi hoe dat soms kan gaan.

Misschien mag je het zo zeggen. Al het leed dat plaatsvindt, is in zoverre een ‘teken van de eindtijd’ dat het ons eraan herinnert dat de heerlijkheid van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde nog niet is gekomen. We leven in een ‘gebroken’ werkelijkheid. En ook de coronacrisis laat ons weer zien dat de tijd dat alles heel en volmaakt is nog voor ons ligt.

Nee, ik zeg niet dat God ons dit daarom aan doet. Ik zeg wel dat we er voor onszelf op deze manier mee om kunnen gaan. Al het lijden “van deze tijd” (Romeinen 8:18). Het kan ons helpen te beseffen dat de grote toekomst van God nog moet komen. Het geloof in die grote toekomst van God kan ons troosten als we het hier en nu zwaar hebben. En misschien zouden we sowieso wel wat meer naar die hemelse toekomst kunnen verlangen…

K. H.



 
terug