Bemoediging 7-9 september Bemoediging 7-9 september
Naar aanleiding van Mat. 14: 13-21

“We hebben hier niets, alleen 5 broden en 2 vissen” We hebben hier niets: het besef van met lege handen staan, machteloos overvraagd voelen, klinkt hier in door.

Een moedeloosheid die ik soms ook om me heen zie (en een enkele keer inderdaad ook in mijzelf ervaar). De secularisatie deelde al langere tijd klappen uit. Minder leden, minder betrokkenheid bij de Kerk en minder bereidheid om je voor de Kerk in te zetten en de kerkdiensten te bezoeken. Zichtbare, meetbare achteruitgang in het kerkbezoek, zeker als je dit met enige decennia geleden vergelijkt.  De angst van velen is dat corona dit proces erg zal versnellen. Wat blijft er nog over van de kerkgang zoals we die tot een half jaar geleden gelukkig nog in Ommen kenden. We hebben hier niets…minder geld en minder mensen..we kunnen niets of zo weinig…
In het verhaal van de wonderbare vermenigvuldiging wil Jezus ons uittillen boven dit treurig perspectief en depressieve denken.  ‘We hebben hier niets’?  De leerlingen hadden wél wat: 5 broden en 2 vissen. Oftewel ze hebben niet niets en Jezus laat zien dat ook het weinige tot véél kan worden.

Ook voor ons geldt dat we oog mogen hebben voor, herontdekken, wat we wél hebben. Ieder van ons is iets gegeven wat vermenigvuldigd kan worden. Alleen je moet het wél zelf willen zien én je moet dat wát je hebt – ook al is het in eigen ogen of in de ogen van de wereld nog zo onbeduidend – wél willen inzetten.

Misschien is het wel het meest bemoedigende (naast dat mogen herontdekken wat we wél hebben en het elkaar helpen óm dat weer te zien) dat die vermenigvuldiging niet buiten Jezus om gaat. ‘Breng ze mij’ zegt Jezus. En dán, dán pas, gebeurt het wonder. Het weinige wordt tot zó veel, wordt overvloedig. En dat overvloedige mag worden gedeeld, uitgedeeld.
‘Het is bijna niks Heer’ zullen we misschien denken, ‘maar misschien kunt u er iets mee’. En Jezus kán er iets mee! Maar dan moeten we wél geven.

Bemoedigend: Het gaat niet buiten ons om, maar het hangt niet van ons (alleen) af!
Laten we daarom de hand aan de ploeg slaan, de draad weer oppakken. Ja met misschien minder mensen in de kerk, elkaar ontmoetend in kleine groepen. Het zit hem niet in het aantal! De lofzang moet gaande worden gehouden, de boodschap van de hoop moet doorgegeven worden,  de overvloed van de liefde van Jezus mag door ons handen en voeten krijgen, uitgedeeld worden aan de wereld.
Het gaat niet buiten ons om, maar het hangt niet van ons (alleen) af!

K.J.
 
terug