De groene kerk is ook de kerk De groene kerk is ook de kerk

​​​​​​Inleiding

In dit artikel beschrijven we de ideeën die de Werkgroep Kerk en Klimaat belangrijk vindt. We willen heel graag meer duidelijkheid geven over onze denkwijze. We
kunnen alleen maar met elkaar in gesprek zijn als we elkaars bedoelingen begrijpen.

De groene kerk is ook de kerk

Er is een verschil in kijken naar de relatie tussen God, mens en de Schepping. Het meest bekende verhaal is dat God de Schepping aan de mens gaf . Het is in beheer gegeven en de mens moet een goede rentmeester zijn. Het begrip rentmeesterschap bestaat uit verschillende niveaus, omdat de mens ondergeschikt is aan God en de mens gezag voert over de dieren en de aarde (vergelijk Genesis 1-2 en Psalm 8).
Bij onze werkgroep gaan we uit van een iets ander, wat minder bekend maar ook al eeuwenoud, beeld van deze relatie met een driehoek tussen God, Schepping en mens als beeld. De Schepping is niet alleen door God gemaakt maar God is ook aanwezig ín Zijn Schepping. Hij heeft het niet zozeer in beheer gegeven maar - en dat is net iets meer - we moeten er voor zorgdragen. In deze visie wordt dus benadrukt dat de mens onderdeel van de Schepping is en haar moeten helpen.
Onze bijzondere relatie met God wordt niet alleen duidelijk in de eredienst maar ook in hoe we ons tegenover de Schepping (en dus tegenover God)
gedragen. Het is onze opdracht als Christen om de aarde onbeschadigd over te dragen aan de volgende generatie. En daarmee werken we op dit moment aan Gods plan met ons en de vernieuwde aarde. In deze zienswijze is het uitsterven van diersoorten en het vervuilen van de aarde door afval van onze fabrieken en onze levenswijze een zonde.
De verschillende verklaringen van Genesis hebben invloed op wat de wetenschap laat zien. Het rapport van de Club van Rome of de klimaatrapporten van
het IPCC hebben voor iemand die gelooft dat hij de aarde mag beheren en gebruiken een andere waarde dan voor iemand die gelooft dat zijn opdracht is om de aarde zo te gebruiken dat hij haar in ongeschonden staat aan het nageslacht kan overdragen.
Hoe de kerk denkt over wat God van ons vraagt, heeft invloed op hoe de kerk en de politiek met elkaar omgaan.
Als de kerk vooral denkt dat het alleen gaat om het redden van de ziel van de mens, en niet om de mens als deel van Gods Schepping, dan vindt de kerk dat ze niets hoeft te zeggen over hoe we met de aarde omgaan.
Maar als de kerk gelooft dat de mens moet zorgen voor de aarde en die goed moet doorgeven aan de volgende generaties, dan moet de kerk wél iets zeggen over
problemen zoals vervuiling en geldzaken.

De naam Kerk en Klimaat

Regelmatig wordt de vraag gesteld “maar waarom dan juist dat klimaat erbij halen?”
De reden dat de werkgroep “Kerk en Klimaat” heet is niet dat we ons alleen met klimaat bezig houden maar dat de klimaatverandering symbool staat voor de
verstoringen die plaatsvinden. Het uitsterven van diersoorten of vergiftiging van mensen door micro-plastics is alleen minder tastbaar dan de zoveelste hittegolf of
orkaan. Wij bemoeien ons niet met de wetenschappelijke discussies maar benaderen dit gegeven vanuit het geloof. Uit een veelheid van rapporten blijkt dat de kwaliteit van de Schepping achteruit gaat. Soms gaat het ook beter maar in grote lijnen is er telkens sprake van achteruitgang en aantasting van de Schepping. Anders gezegd, we kunnen de Schepping niet meer in haar volle omvang volgens de opdracht van God doorgeven aan het nageslacht.
Dat komt door onze levensstijl en is vanuit onze geloofsvisie een zonde. Het feit dat de levensstijl van mensen in het rijke Westen de leefomstandigheden van
mensen in ontwikkelingslanden in negatieve zin beïnvloedt, is niet rechtvaardig en daardoor ook een zonde. Daarom roepen we op tot overdenking en handelen ten aanzien van hoe we leven en omgaan met geld en economie.
Het is niet zo makkelijk om een levensstijl te veranderen. Het vereist de liefde en genade van God, het woord van Jezus Christus uit de bijbel en de stem van de
Heilige Geest. Om deze reden draagt de werkgroep bij aan liturgische vieringen, doen we tal van andere activiteiten zoals het uitnodigen van sprekers en leggen we verbanden met maatschappelijke activiteiten.

Kerk en klimaat en inclusiviteit

De werkgroep ziet zichzelf niet als dé stem van het geloof maar wel als één van haar stemmen. Wij zijn deel van de meerstemmigheid die onze kerk typeert. De
regiegroep heeft over deze meerstemmigheid bij het thema inclusiviteit en diversiteit recentelijk het volgende geschreven : We hoeven het dus niet overal met elkaar over eens te zijn. Op sommige onderwerpen denken we nu eenmaal verschillend. Wat belangrijk is: ook een andere mening mag er zijn in de gemeente. En dat moet dan ook zichtbaar en hoorbaar zijn. Alleen dan groeien we naar de kerk en gemeente die we willen zijn.  Dat betekent niet dat iemand zijn of haar mening moet aanpassen omdat iemand anders zich gekwetst voelt. Maar het vraagt wel bewustzijn, sommige onderwerpen iggen gevoelig.  Als mijn standpunt een pijnpunt is voor een ander en als we hier geen rekening mee houden, helpt dat de onderlinge verbondenheid niet. Het gaat dus niet om het opgeven van overtuigingen, maar om ruimte en respect voor elkaar. Wij onderschrijven deze passage volledig en handelen vanuit dit perspectief.
Als mensen zich hier niet in herkennen voeren we graag een gesprek. Anderzijds ragen we ook ruimte en respect voor onze zienswijze en activiteiten. Zoals
hierboven uiteengezet zijn er verschillende vormen van geloofsovertuiging binnen onze kerk. Een bloeiende kerk is een kerk waarin deze verschillen worden
onderzocht en besproken. Dat leidt altijd tot verdieping van het geloof en interessante activiteiten. Daar dragen wij graag aan bij. Dat zal naar wij hopen leiden
tot een bloeiende kerk en een bloeiende Schepping.



 
terug