Lezing Werkgroep Kerk en Klimaat Lezing Werkgroep Kerk en Klimaat             Voor de pauze vertelde Verheij wat hem had gemotiveerd om het boek te schrijven. Daarnaast sprak hij over concrete thema’s gebaseerd op Geld en Goed. Hij liet zien dat Mozes en Jezus een heel andere kijk op de economie hadden dan wij op dit moment. Die ideeën waren zo gek nog niet zijn.  Hij verduidelijkte dat met concrete bijbelverhalen zoals de parabel van de wijngaardenier die op een dag een aantal keer naar de markt gaat om telkens weer arbeiders bij te huren.  Sommige werken daardoor de hele dag en anderen maar een enkel uur.  Hij keert ze aan het eind van de dag allemaal hetzelfde loon uit. Daar beklagen de sterkste arbeidersm, die de hele dag hebben gewerkt, zich over. Wij hebben in deze tijd de neiging het intuïtief met ze eens te zijn. Maar hebben we daarmee wel genoeg oog voor de zwakkeren (de arbeiders die aan het eind van de dag nog op de markt staan omdat niemand ze wil hebben) die ook elke dag hun best doen?  Is het rechtvaardig dat de sterksten die het hardst werken veel meer verdienen of is het goed dat de zwakkeren die met veel pijn en moeite de dag doorkomen hetzelfde bedrag krijgen? In onze huidige maatschappij kiezen we nadrukkelijk voor het eerste. Maar is dat wel barmhartig en rechtvaardig? Jezus houdt ons iets anders voor.  Op deze manier besprak Verheij een aantal economische en duurzaamheidsvraagstukken.             Na de pauze werd het meer een gesprek met de zaal. We hebben het bijvoorbeeld uitgebreid gehad over de vraag of je kerk en politiek in de geloofsgemeenschap moet scheiden. Verheij is duidelijk van mening dat het onmogelijk is christen te zijn zonder dat dat politieke consequenties heeft. Het gaat immers als christen altijd over hoe we in een samenleving met elkaar leven en dat wordt bepaald door inhoudelijke politieke keuzes die we maken. Er bestaat niet zoiets als een waardevrije economische wetenschap. Alles is doordrongen van politieke opvattingen en daarom moet je het ook juist bespreken in de geloofsgemeenschap. Maar, zegt hij ook, je moet niet in een activisme verzanden waardoor je van project naar project rent en niet meer toekomt aan nadenken, aan de spirituele kant van het geloof, aan een verstilling en luisteren naar wat God nu echt met je wil. Wachten en luisteren. Het verbaasde niemand dat hij het belang van de rustdag onderstreepte.             Het was een avond die inspireerde. Het zet aan tot denken. Alain Verheij is een theoloog en voorganger die met een geheel eigen stijl moeilijke zaken met een kwinkslag bespreekt en je met een boodschap naar huis stuurt. We zijn de kunst van het leven van genoeg als mensen, als christen en als samenleving verleerd.  Daar maken we onszelf ongelukkig mee.  We plunderen daarnaast ook nog eens de schepping leeg met onze “altijd meer” filosofie. Werkgroep kerk en Klimaat.

terug