Symboliek van de Tuin Symboliek van de Tuin Symboliek van de Tuin In de tuin van hoop zit veel symboliek verwerkt. Het belangrijkste onderdeel van de tuin zijn de stenen van hoop. Centraal in de tuin staat een weg die door deze stenen is geplaveid. De weg loopt omhoog richting het kunstwerk met daarin de Alfa en de Omega. Het kunstwerk is gemaakt door Loes en Johan van der Linde en Ina van Elburg, naar een ontwerp van Moniek van Munster. De Alfa en de Omega zijn de eerste en de laatste letter van het Griekse alfabet. Het is een aanduiding voor God, of Jezus (Openbaring 21:6). Hij is de A en de Z, het begin en het einde. De weg van stenen van hoop wil ons helpen naar Hem omhoog te kijken. De tuin heeft de vorm van een regenboog. De regenboog doet denken aan het verhaal van Noach en is een beeld voor de trouw van God – en daarmee dus van hoop. De regenboog zelf wordt gevormd door een haag van Thuja’s ‘Smaragd’. Deze coniferen blijven altijd groen. Ze doen denken aan de boog van smaragd rondom de troon van God (Openbaring 4:3). Opvallend in de tuin zijn de drie cupresses (cipressen). Dit zijn de drie smalle, hoge planten. Ze wijzen als drie vingers naar boven. Ze staan symbool voor de Drie-eenheid van Vader, Zoon en Heilige Geest – of, in deze tuin van hoop, voor de drie-eenheid van geloof, hoop en liefde. Opvallend zijn verder de grote steen en het kruis. Het idee voor de Tuin van hoop gaat terug op de Paasdienst van PKN-Ommen in 2020. Na deze dienst, op een moment dat de coronacrisis in alle hevigheid woedde, werden de eerste stenen van hoop gelegd. Het kruis staat voor het kruis waaraan Jezus stierf. De grote steen staat voor de steen bij het graf die op de morgen van de Eerste Paasdag bleek afgewenteld. Een krachtig beeld van hoop: het leven overwint! Minder opvallend zijn de bloembollen in de tuin. Die zie je niet – ze zitten onder de grond. Op z’n tijd zullen er bloemen uit voortkomen. Ze breken door de aarde heen. Ze komen zelfs tussen de stenen door. De hoop laat zich niet tegenhouden! Dwars door de tuin loopt een pad. Via dit pad kan je onderdeel worden van de tuin, en de hoop die de tuin wil geven. Het pad is gemaakt met dezelfde stenen als het kerkplein buiten de tuin. Vanuit het gewone dagelijkse leven stap je de tuin binnen. Om vervolgens dat gewone dagelijkse leven door de hoop te laten kleuren. En wat ook genoemd moet worden: de twee bankjes. Ze zijn precies 1,5 meter breed. Inderdaad: een directe herinnering aan de coronacrisis, de onderlinge 1,5 meter afstand die we moesten bewaren. Tenslotte: de tuin heeft elk seizoen een ander gezicht. En zal ook met de jaren steeds weer een ander gezicht krijgen. Een beeld voor onze eigen hoop, die met de tijd ook een andere inhoud kan krijgen. Maar in welke vorm en kleur ook: we vertrouwen dat de hoop blijft. En we spreken de wens uit dat deze tuin onze hoop blijvend zal voeden!

terug