Verslag Kloosterbezoek Abdij Koningsoord Verslag Kloosterbezoek Abdij Koningsoord Het kloostercomplex dateert uit 2008. De zusters verlieten toen hun vertrouwde klooster in Berkel Enschot dat vanwege stadsuitbreiding van Tilburg geen plek van stilte meer kon zijn. De zuster kochten toen in de bossen bij Oosterbeek een voormalige grootschalige voorbeeldboerderij, de Johannahoeve, die vanwege tegenvallende opbrengsten op de schrale Veluwse zandgrond haar deuren moest sluiten. Nadat de hoeve jaren in gebruik is geweest bij de missionarissen van “Mill Hill”. zijn er toen deze contemplatieve zusters neergestreken. Daarvoor werden er verschillende gebouwen gesloopt en werd er een compleet nieuw klooster gebouwd. De nieuwbouw moest binnen de bouwkavel van de oude boerderij vallen. Een klooster heeft in het algemeen in het midden een vierkante binnentuin, met er omheen de kloostergang waar de verschillende vertrekken en ook de kerk aan liggen. Een Katholieke kerk is naar het oosten gericht. Dat kwam hier niet overeen met de bouwkavel. Oplossing hierbij was dat de binnentuin een stukje gedraaid werd ten opzichte van de buitenmuren. Dit is duidelijk zichtbaar op de luchtfoto op de website van de abdij. Het geheel is een comfortabel praktisch gebouw, maar het mist wel de charme van een eeuwenoud klooster. De bij het klooster behorende landerijen zijn verworden tot een natuurbegraafplaats en dragen zo, naast een boekbinderij, abdijwinkel en iconenatelier,  bij aan de inkomsten van de abdij. Wie dacht gedurende deze dagen lekker uit te slapen onder een rijk Rooms dekbed, kwam bedrogen uit. De eerste dienst, de nachtwake, begon om 4.30 waardoor rond 4.00 de wekker afging. Heel bijzonder om in het eerste daglicht in de kerk te zitten. De nachtwake bestaat uit het reciteren van Psalmen en gebeurt a capella. Daarna nog even een wandeling in het ochtendgloren langs de bosrand van het glooiende kloosterterrein. Verderop een kapelletje met nog brandende kaarsjes, een ree schiet geschrokken weg het veld in. Elke dag zijn er 7 diensten in de kerk, die worden afgewisseld met studie en arbeid. De Psalmen en liederen zijn te vinden in verschillende bundels en op velletjes van al dan niet geplastificeerd papier. Het is een hele boekhouding om alles te volgen en dan zijn er ook nog de ongeschreven kerkregels waardoor er soms plotseling een halleluja opduikt of juist delen worden overgeslagen.  De laatste dienst voor de nachtrust is de completen, waarna de vriendelijk glimlachende abdis iedereen bij wijze van zegen met wijwater besprenkeld. Volgens Kest die al een paar dagen ervaring had met de vorige groep kon je er prima op slapen. Na de brillenglazen weer afgedroogd te hebben verlieten we de kerk. De kerk oogt van binnen tamelijk futuristisch en sober. Wel is er een mooi rond glas in lood raam met blauwe kleuren. De maaltijden voor de gasten waren in de gastenrefter en werden in stilte gehouden. Het afwassen deden we gezamenlijk. De vorige groep had voor ons bij wijze van welkom een banaan met inscriptie achtergelaten. Dat de zusters sterk vergroeid zijn met hun dagritme merkten we toen ik mij met 2 andere groepsleden had vergist in de aanvangstijd van het ontbijt. We werden gekapitteld door de gastenzuster die duidelijk not amused was. Volgens haar was het ook weer geen doodzonde, maar ik kreeg de indruk dat we er niet ver vanaf zaten. Vast onderdeel van het kloosterbezoek is een gesprek met één van de kloosterlingen. In dit geval was het zuster Scholastica die ons vertelde vanuit haar dagelijks leven als analiste op een laboratorium in Den Bosch, letterlijk door God geroepen te zijn om in het klooster te gaan. Vervolgens kan het tot 9 jaar duren voor iemand daadwerkelijk tot de communiteit behoort. Men gaat duidelijk niet over één nacht ijs. Op de dag van vertrek was koningin Maxima jarig. Ook bij het klooster werd de vlag uitgestoken en in de terts werd door zuster Dominica gebeden voor een maximaal gezegende dag voor de koningin. Dat veroorzaakte een glimlach op de gezichten van de anders zo geconcentreerde zusters. Na de door Kest verzorgde Lectio Divina, het meditatief lezen van een bijbeltekst, maakten we ons op voor de terugreis naar Ommen. We kunnen terugkijken op mooie dagen op een bijzondere plek. Op een gevelsteen en ook op de pen die we van de aardige zuster in de abdijwinkel kregen staat: “Bouw op Hem, Hij zal het volvoeren. “ Psalm 37. Een waardevol advies, ook nu we ons leven waartoe wij geroepen zijn weer oppakken.

terug